Woordvoering Strategic Partnerships

Geef ambitie een stem!

Woordvoering Strategic Partnerships

In de Universiteitsraad van 17 september 2020 hield fractievoorzitter David Jan Meijer een woordvoering over de Strategic Partnerships die het Universiteitsbestuur ter goedkeuring aan de raad had voorgelegd. De kern: Terug naar de tekentafel, volgende keer beter.

Woordvoering Strategic Partnership Framework

Voorzitter,

De Vrije Student is een groot voorstander van internationale samenwerking tussen universiteiten, hogescholen en het middelbaar beroepsonderwijs. Mits dat uiteraard onze studenten en medewerkers, de onderwijskwaliteit en de universiteit als instituut ter goede komt.

Aan het Strategic Partnership Framework, dat nu ter goedkeuring ligt aan onze raad, is ruim twee jaar gewerkt. Na een langdurig proces zijn nu 10 universiteiten geselecteerd om onderdeel te gaan uitmaken van de eerste fase van het SPF. Maar de criteria waarop deze universiteiten zijn geselecteerd, dat is voor onze fractie een raadsel. De toelichting van de rector in de Commissie Onderwijs en Onderzoek liet te wensen over, de veiligheid en onafhankelijkheid van studenten en medewerkers bij deze partneruniversiteiten kon immers niet worden gegarandeerd. Ook hebben wij de toegezegde procesbrief niet mogen ontvangen en zijn, ondanks herhaaldelijk verzoek, de onderliggende assessments niet met de raad gedeeld.

En dat verbaast ons. Want het College vraagt de raad wel om in te stemmen met een uitgave van meer dan een half miljoen euro voor dit project, dat overigens uit nog geen 3 kantjes dode boom bestaat.

Voorzitter, als er om dergelijke uitgaven wordt verzocht. Dan moeten wij toch op zijn minst de kwaliteit en onderbouwing van het project kunnen beoordelen. Doordat deze informatie niet met de raad is gedeeld, kunnen wij de gestelde zorgvuldigheid van interne en externe consultatieprocedures niet controleren. En daarmee de inhoud van het plan niet.

En dat is wel nodig, want er wordt voorgesteld om de Chinese Jilin Universiteit op te nemen in het SPF. Voor de duidelijkheid, dat is dus de universiteit die ‘credits’ uitdeelt aan studenten en medewerkers, wanneer hun propaganda (en dan citeer ik de universiteit zelf) hun propaganda, wordt gedeeld op de Chinese staatsmedia en de commerciële Chinese nieuwskanalen. Daarnaast stelt deze Chinese universiteit dat het propaganderen van de positieve prestaties van het socialistische land en haar regime op buitenlandse nieuwszenders, een academische prestatie dan wel doel op zichzelf is. Nogmaals voorzitter, ik citeer dus de Jilin universiteit zelf.

Een rapport aan het Amerikaanse Congres stelt dat de Chinese universiteiten verkeren in een invloedssfeer waar de mensenrechten en academische vrijheden steeds verder worden ingeperkt. Volgens dit onderzoek is het voor individuele Westerse universiteiten niet mogelijk om censuur en zelfcensuur in deze onderwijsprogramma’s te voorkomen. Ook worden studenten, die online kritisch zijn op het regime, het land of haar leider. Opgepakt, veroordeeld en gevangengezet. Het plaatsen van een plaatje waarin je de Chinese leider Xi Jinping vergelijkt met Winnie the Pooh, resulteerde voor een student van the University of Minnesota in 6 maanden celstraf.

Een universiteit die haar studenten en medewerkers actief aanmoedigt en beloond om propaganda over het land en haar regime te verspreiden. Een universiteit en land waar studenten en medewerkers niet veilig zijn. Een universiteit waar de vrijheid van meningsuiting en de academische vrijheid niet bestaan. Gaan wij daar echt mee samenwerken? Vindt u dat strategisch partnerschap?

Van een dergelijke samenwerking had ik de assessments en consultaties graag willen zien, of is deze dan toch ingefluisterd via de gipswanden van het naastgelegen Chinese propagandacentrum, u beter bekend als het Confucius Instituut? Wij kunnen het niet beoordelen, want we hebben de onderliggende en toegezegde stukken niet.

Voorzitter, de rector gaf in de commissievergadering aan; de onafhankelijkheid van het onderzoek en de academische vrijheid niet te kunnen garanderen. Dat betekent dat deze samenwerking, conform de motie Van Meenen en de beantwoording van de minister van OCW, niet van Nederlands noch Europees belastinggeld mag worden betaald. Wat blijft er dan over van de financiële onderbouwing van dit stuk? Is het College van plan om dit dan middels private middelen te financieren? In de commissievergadering gaf de rector aan dat hier geen backup plan of opt-out strategie voor is. Dat verbaast ons en baart ons zorgen.

Voor een project van internationale omvang, waar jaarlijks bijna twee ton mee gemoeid gaat, is de onderbouwing naar onze mening dan ook karig. En op de juridische en financiële onderbouwing valt nog een hoop af te dingen.

De conclusie van De Vrije Student is dan ook duidelijk: De onderbouwing van het SPF ontbreekt, er wordt voorgesteld om met een gevaarlijke en onbetrouwbare universiteit in zee te gaan en de financiële consequenties zijn niet duidelijk. Op basis van een dergelijk stuk, kunnen wij dan ook niet instemmen met het Strategic Partnership Framework zoals het College dat aan ons heeft doen toekomen. Wij zien dan ook graag een verbeterd stuk tegemoet, met een solide onderbouwing, met de toegezegde onderliggende stukken en met betrouwbare partners.

Tot zover voorzitter.